Vandaag geen Koreaanse oase in het zand. Voor vannacht hebben we onze tenten midden in de woestijn opgezet. En dat had nog best wat voeten in de aarde. Jason had me al gewaarschuwd mijn tent niet met haringen in het zand vast te zetten. De bodem zou te mul zijn Lees meer…
Tweeduizend kilometer door de woestijn. Dat is ver. En dat duurt lang. Ik ben dan ook erg gelukkig met mijn nieuwe vriend Jason, een Ierse Brit, of een Engelse Ier zoals hij zichzelf liever noemt, die heeft bedacht dat het wel leuk zou zijn om bij wijze van vakantie een Lees meer…
Eindelijk ben ik er dan. In Afrika. Maar gek genoeg ben ik ook nog altijd in de Europese Unie. Vanmorgen ben ik vertrokken vanuit een stukje Engeland in Spanje en vanmiddag ben ik door de veerboot afgezet in een stukje Spanje in Marokko. Gekke Europeanen met hun gekke kolonisatiedriften. De Lees meer…
Mensen in Marokko. De sjacheraars. Sjacheraars. Je vindt ze overal. In alle grote steden van de wereld zul je die in de kantlijn opererende oplichters tegen het lijf lopen, maar in Marokko lijken er meer dan gemiddeld van te zijn. Van die mannen, meestal zijn het mannen, die geen mogelijkheid Lees meer…
Mensen in Marokko. De hasjdealers. Ik ben een paar dagen in Chefchaouen geweest. Een charmant plaatsje, dat boven op een berg ligt. Om er te komen moet je wel een 6 kilometer lange, loeisteile weg op fietsen, maar dat is de moeite meer dan waard. De sfeer is er relaxed, Lees meer…
Ik rijd over de steile, mistige wegen van de Midden-Atlas over een 1.500 meter hoge bergpas naar het stadje Azrou en al vanaf het moment dat ik vroeg in de ochtend de prachtige, ommuurde koningsstad Meknes achter me heb gelaten, rijd ik door de regen. Ik word natter en natter Lees meer…
Gisteren ben ik beland in een heerlijk hotel in het stadje Khenifra. Toen ik vanmorgen in deze oase aan de rand van de stad werd gewekt door het fluiten van vogels en het geklepper van ooievaars, kon ik de neiging hier nog een dagje te blijven hangen niet voldoende onderdrukken. Lees meer…
Mensen in Marokko. De buschauffeurs. De Marokkaanse buschauffeurs. Van de pot gerukt. Dat zijn ze. Allemaal. Ik weet niet of ze daadwerkelijk psychisch in de war zijn of dat ze, net als Sandra Bullock in ‘Speed’, een bom aan boord hebben, die afgaat als ze onder de 185 kilometer per Lees meer…
Ik ben gecharmeerd van de Marokkaanse steden die ik tot nu toe met een bezoek heb vereerd. Van alle steden en alle plaatsjes eigenlijk wel. Het was aangenaam toeven in de doolhofachtige medina’s van Tetouan en Chefchaouen en de statige koningsstad Meknes heeft, met haar mooie muren en gebouwen en Lees meer…
Mensen in Marokko. De kinderen. Met de Marokkaanse jeugd heb ik een haat-liefdeverhouding.Vaak zijn de kinderen vervelend en altijd staan er wel een paar van die rotjochies midden op de weg. Die lachen je dan uit, gaan in de weg staan, proberen je tegen te houden, gooien stenen naar je Lees meer…