De grens over. De woestijn uit. Donker Afrika in. Saint-Louis in, om wat preciezer te zijn. In Senegal is het stervensheet en meteen ook veel drukker dan ik in de Sahara gewend was. Ik voel me bekeken door al die mensen met hun bruine huid en hun nieuwsgierige ogen. Via Lees meer…
Gisteren heb ik een nogal dubieuze Senegalees ontmoet bij een internetcafé dat van zijn broer zou zijn. Baba heet hij. En Baba deugt niet. Voor geen meter. Hij zal alles doen om aan geld te komen, zelfs trouwen met vrouwen die een beetje geld hebben.Dat is dan ook de reden Lees meer…
Ik wil nog een dagje blijven in dit paradijs. Maar dat kan niet. Volgeboekt. Net als de rest van de stad, vanwege een of ander festival dat in de buurt schijnt plaats te vinden. Maar een oplossing is er altijd en vandaag heet die oplossing Apho, een jonge dokter uit Lees meer…
Ik heb geen enkele haast. Ik kan op mijn gemak Senegal en Mali doorkruisen. Het enige wat ik met een schuin oog in de gaten moet houden, is dat mijn visum voor Mali op 4 juni verloopt. Ik moet er wel voor zorgen dat ik op die dag dat land Lees meer…
De kameleon. Dat ben ik. Ik ben de figurant. Maar ik ben ook de kameleon. De slangenmens. De Barbapapa van Barbapapa. Van het ene op het andere moment verander ik. Van kleur. Van gedrag. Van gesteldheid. Van mening. Van houding. Van vorm. Ik waai met alle winden mee of ga Lees meer…
Dat is het geheim van de reiziger. De kameleon zijn. Je kunt plannen. Reisgidsen lezen. Je voorbereiden. Advies inwinnen. Lijntjes trekken op landkaarten. Woordjes leren uit talen waar je nog nooit van hebt gehoord. Je kunt hele weekenden verprutsen aan fietskilometers over heidevelden die je inmiddels kent als de binnenzak Lees meer…
Een cursus. Op de fiets de Marokkaans-Mauritaanse grens over. Voor beginners. Zorg dat je niet, net als ik, moet blijven slapen in het afgrijselijke hok, dat in het nog afgrijselijker grensgehucht Guerguarate voor hotel moet doorgaan. Blijf de nacht ervoor hangen in een van de hotels die 80 kilometer voor Lees meer…
Mauritanië heeft qua veiligheid niet zo’n mooie reputatie. Volledig ten onrechte, maar de Mauritaniërs trekken zich dat wel aan en ze willen koste wat het kost voorkomen dat hun bezoekers ook maar iets naars overkomt. Vanmorgen ben ik om die reden vlak buiten Nouâdhibou van de weg geplukt. Ik moest Lees meer…
De politie dus. Je beste vriend. Zeker in Mauritanië. Al is het wel zo’n vriend die net iets te opdringerig kan zijn. Zo’n vriend die maar niet weg wil als je met een leuk meisje staat te praten in de kroeg. Zo’n vriend waar je het af en toe een Lees meer…
Engelen bestaan. Het gebeurt me niet vaak. Eigenlijk nooit. Maar vandaag wel. Ik heb te weinig water bij me. En te weinig eten. Ik had gedacht onderweg wel wat te kunnen kopen, want hoe desolaat dit land ook is, iedere dag kwam ik tot nu toe hier of daar wel Lees meer…