Ik zit nu een paar dagen in Ouagadougou. Ik verblijf in Hôtel Le Pavillon Vert en het grootste deel van mijn tijd in deze stad heb ik doorgebracht op het terras van het hotel. Op dat terras heb ik twee mensen ontmoet, twee mensen over wie ik de afgelopen dagen mijn aandacht heb verdeeld. Amadou en Asmaou. Amadou is een leuke, vriendelijke, bescheiden jongeman, die zijn brood probeert te verdienen Lees meer…
Ik ben eigenlijk te moe om te fietsen. Toch ga ik op pad. Maar ik heb te veel spierpijn in mijn armen en benen. Lang houd ik het daarom niet vol. Na 30 kilometer stop ik in het eerste het beste plaatsje waar ik doorheen kom, bij het eerste het beste hotel. Daar check ik in. Ik eet er ossentong met patat en duik m’n bed in voor een uur of wat. Als ik ’s avonds wakker Lees meer…
Ik voel me nog altijd vrij slap. Mijn benen voelen aan als drilpuddingen en ik heb hoofdpijn. Toch voel ik dat mijn krachten langzaam terugkomen en al te veel moeite kost het me niet om door het fraaie groene landschap, over de rustige, vrij vlakke en redelijk goede wegen de bijna 100 kilometer naar het dorpje Matiakoali Lees meer…
Zodra ik Niger in rijd verandert de omgeving. Het vrolijke groene landschap waar ik in Burkina Faso aan gewend ben geraakt, maakt abrupt plaats voor een onduidelijk bruinachtig en moerassig woestijnlandschap. De weg is onverwacht goed. Pas als ik 60 kilometer over de grens ben, kom ik voor het eerst Lees meer…
De reden dat ik helemaal naar Niamey ben gereden, is dat ik in de wandelgangen heb gehoord dat dit een van de weinige plaatsen is waar het met een beetje geluk nog mogelijk is om een Nigeriaans visum voor elkaar te krijgen.Dat is dan ook wat ik geprobeerd heb. Maar Lees meer…
Gisteren heb ik vanuit Niamey een tripje gemaakt naar Kouré, dat 60 kilometer buiten de stad ligt. Daar loopt namelijk de laatste giraffenkudde van West-Afrika rond. Het was onbetaalbaar om die beesten van dichtbij te zien en dan vooral om ze te zien rennen. Hoewel ze verrassend hard gaan, is Lees meer…
Talloze malen ben ik gevallen met de fiets. Als ik in een Nederlands winterwonderlandschap weer eens veel te hard door een onverwacht spekgladde bocht reed bijvoorbeeld. Of als ik midden in de nacht in benevelde toestand van Café 1890 terug naar huis probeerde te komen en er weer eens een Lees meer…
Vaak leg ik onbewust een associatie tussen de plaats waar ik die dag naartoe wil fietsen en een liedje. Zo kwam op weg naar Saint-Louis zomaar ‘Louie Louie’ in me op. Bij de Russische grens was dat ‘Back in the USSR’ van de Beatles. Dat klinkt heel leuk natuurlijk, maar jammer genoeg zijn het niet altijd van die leuke liedjes die mijn gedachten bezetten. Zo kreeg ik op Cyprus bijvoorbeeld ‘Mandolinen Lees meer…
Benin. Benin betekent terug in de bewoonde wereld. De afstanden tussen de stadjes zijn er niet zo groot, overal is van alles te krijgen en in ieder dorp is wel een hotelletje te vinden, dat de standaard waaraan ik inmiddels gewend was geraakt in ruime mate overstijgt. Van die hotelletjes Lees meer…