Het voormalige Oostblok uit, het voormalige Joegoslavië in. Mooie route langs hoge bergen en fraaie dorpjes. Redelijk vlakke, vrij goede en ingenieus door tunnels en rotsen aangelegde wegen, weliswaar zonder vluchtstrook, maar met weinig verkeer, dus niet heel eng. ’s Morgens bewolkt, ’s middags strakblauw. Wel heel koud. Wind tegen. Lees verder…
Kosovo is een aparte plek, want Kosovo is het nieuwste land van Europa. Ik ben dol op aparte plekken en bovendien is Kosovo het enige land op het Europese vasteland waar ik nog niet eerder ben geweest. Kosovo is dan ook de enige reden dat ik een omweg van pakweg Lees verder…
De Kosovaren zijn de lange weg richting Macedonië aan het volproppen met motels en benzinepompen. Ik weet niet hoeveel toeristen ze hier verwachten, maar het lijkt mij in ieder geval een tikkeltje overdreven. En de route wordt er op die manier ook niet bepaald mooier op. Maar de saaie Lees verder…
Ik moet dwars door Macedonië naar Griekenland. Dat is van grens naar grens twee dagen fietsen over een rechte snelweg richting het zuiden. Het enige probleem is dat die rechte snelweg een rechte tolsnelweg is en dat op alle verkeersborden luid en duidelijk staat vermeld dat het verboden is daarop Lees verder…
Risto is zo’n stereotype macho Joegoslaaf die, in plaats van een tatoeage op zijn arm te laten zetten van een hart met een dolk erdoorheen en daaroverheen het woord ‘mama’ geschreven, zijn hotel zo heeft genoemd. Hotel Mama. Een tatoeage van baksteen, geplaatst op de hoek van een afslag richting Lees verder…
Klusjesdag.De tondeuse erover bij de kapper.Twintig pasfoto’s laten maken bij de fotograaf.Frappé gedronken op het terras. Waterpomptang gekocht bij de ijzerwinkel. Bandenplakkers bij de fietsenmaker. Nieuwe bidon bij Intersport. Wasgoed naar de wasserette gebracht. Euro’s ingeslagen bij de bank. Landkaarten van Turkije en Egypte gehaald in de boekhandel. En een Lees verder…
Griekenland. Het land van het lekkerste drankje van de wereld. De frappé. Niet veel meer dan oploskoffie, tot een romig geheel opgeklopt met koud water, ijsblokjes, melk en suiker, maar toch zo verdomde lekker. Griekenland.Het land van het lekkerste fastfood van de wereld. De pita gyros. Ook al zo eenvoudig. Lees verder…
Honderdtwintig kilometer was ik van plan te fietsen vandaag.Dat is niet gelukt. Meteen vanaf het begin had ik de wind zo hard schuin tegen dat ik bijna niet vooruitkwam en ik zelfs twee keer letterlijk van de weg af ben geblazen. Toen ik na 50 kilometer om half twee in Lees verder…
Het begint al te schemeren als ik de steil oplopende weg naar het stadje Malkara op rijd. De imposante rode vlag wappert trots in het licht van de ondergaande zon. Precies op het moment dat ik onder de enorme moskee door rijd, schalt het avondgebed indrukwekkend hard uit de luidspreker. Lees verder…
Wat basejumpen is voor parachutespringers en speedskiën voor wintersporters, dat is een stad als Istanbul in rijden voor fietstoeristen. Een totaal andere tak van sport. Als maniakken rijden de Turkse automobilisten over de zesbaanssnelweg de stad in en met gevaar voor eigen leven moet ik heuvel af met zeventig in Lees verder…