Van Alexandroupoli naar Malkara – Ajda

Donderdag 5 december. Turkije.

Het begint al te schemeren als ik de steil oplopende weg naar het stadje Malkara op rijd. De imposante rode vlag wappert trots in het licht van de ondergaande zon. Precies op het moment dat ik onder de enorme moskee door rijd, schalt het avondgebed indrukwekkend hard uit de luidspreker. Allah Akbar. Wordt er geroepen. Allah is groot. De toon is zangerig en hypnotiserend.
Allah Akbar. Wordt er herhaald. De oproep weergalmt in de vallei en zelfs de echo bezorgt me kippenvel.

Ik ben in Turkije.

Ik ben in Turkije en ik ben in Turkije met Ajda, een Sloveense die op weg is naar Istanbul. Ze fietst net een stukje harder dan ik en vanmiddag heeft ze me vlak voor de Turkse grens ingehaald.

Dat ze iets sneller gaat dan ik is niet zo gek. Ajda is namelijk nogal sportief. Ze doet aan mountainbiken, hardlopen, skiën, wandklimmen en ze is daarnaast een van de beste oriëntatieloopsters van haar land.

Maar ze is niet alleen sportief, ze is ook heel aardig. Ik ben dan ook best in mijn nopjes met de aangename verrassing van haar vrolijke gezelschap en ik zal mijn best doen haar tempo net zo lang bij te benen, tot we over een paar dagen in Istanbul aankomen. Als zij zich een beetje inhoudt en ik alle zeilen bijzet, dan zal dat waarschijnlijk wel lukken.

Vandaag is dat in ieder geval goed gegaan, want in Malkara deel ik met haar een hotelkamer, een eenvoudige maar uitstekende hotelkamer, met een heerlijke, zelfs iets te warme douche.

Volgende: Van Silivri naar Istanbul – Kamikaze
Vorige: Van Xanthi naar Komotini – Tegenwind
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’