En wat doe je als je een paar dagen in Istanbul bent? Nou, hetzelfde als alle andere toeristen natuurlijk. Eten in kebabtentjes, visrestaurants en gaarkeukens. Naar het Topkapipaleis met al die goudschatten, de harem en het fantastische uitzicht. Rondlopen tussen goud en tapijten op de Grote Bazaar. Rondsnuffelen op de Lees meer…
Gisteren heb ik afscheid moeten nemen van mijn lieve vriendin Ajda. Zij is uitgefietst. Haar vriendje is naar haar toe komen vliegen en met hem blijft ze nog een paar dagen in Istanbul hangen. Daarna pakt ze het vliegtuig terug naar Ljubljana, waar ze op zoek zal moeten naar een Lees meer…
Als ze in hun auto’s zitten, zijn de Turken een stelletje meedogenloze idioten op wielen. De rest van de tijd zijn het goedlachse, kettingrokende, vriendelijke mensen en die vriendelijkheid uiten ze met name door het aanbieden van thee. Te pas en te onpas word ik van mijn fiets getrokken om Lees meer…
Ik heb dus nauwelijks een oog dichtgedaan met dat geklikklak van die dames van plezier en omdat ik ook een heel klein beetje ziek ben, heb ik maar besloten nog een nachtje in Balıkesir te blijven. Onderweg naar het centrum heb ik gisteren een fietsenmaker ontdekt en daar ben ik Lees meer…
Ik ben verzadigd. Of verwend. Of alle twee. Daar kom ik vandaag achter tijdens mijn bezoek aan de Romeinse stad Efeze. Amfitheater. Tempels. Marktplaatsen. Badhuizen. Bibliotheek. Alles erop en eraan. Prachtig bewaard gebleven.Het is schitterend allemaal, dat weet ik wel, maar ik vind er niet zoveel aan. Ik heb het Lees meer…
Ik kan dan wel keihard lopen afgeven op toeristische trekpleisters en hun bezoekers, maar als ik het daar echt zo vreselijk vind, kan ik er natuurlijk ook gewoon voor kiezen niet meer naar dergelijke plekken toe te gaan. Maar dat doe ik dan ook weer niet. Ik blijf die plekken Lees meer…
Rond het middaguur stop ik bij een restaurantje. Ik eet een bord warm eten en ga als een soort filmster op de foto met een paar verlegen Turkse studentes. Als ik het restaurant weer uit loop en weer op de fiets stap, blijkt dat er een snoeiharde wind is komen Lees meer…
Ik rijd de kou van de bergen uit en de behaaglijke warmte van de Turkse Rivièra in. Op de kustweg vanuit Antalya word ik aangehouden door een man die met zijn auto langs de kant van de weg staat. In goed Engels vraagt hij me of ik hem wil helpen. Lees meer…
Sinds gisteren rijd ik samen met Kim, een Koreaanse jongen die al vanaf 2011 rond de wereld aan het fietsen is. Hij spreekt niet al te goed Engels, is wel erg grappig en ook heel aardig. Hij heeft zoveel bagage bij zich, dat ik aanvankelijk dacht dat hij een motor Lees meer…
Ik rijd op een vlakte en ik zie in de verte de volgende berghelling al liggen. De helling is helemaal groen van de bomen, alleen in het midden loopt één dunne verticale witte streep, loodrecht op de weg waar ik nu op rijd. Ik moet om mezelf lachen omdat ik Lees meer…