Van Bembèrèkè naar Parakou – Aminh

Zaterdag 5 juli. Benin.

Benin.
Benin betekent terug in de bewoonde wereld. De afstanden tussen de stadjes zijn er niet zo groot, overal is van alles te krijgen en in ieder dorp is wel een hotelletje te vinden, dat de standaard waaraan ik inmiddels gewend was geraakt in ruime mate overstijgt.

Van die hotelletjes heb ik tot nu toe dankbaar gebruik gemaakt. Maar vanavond niet. Vanavond ben ik uitgenodigd door Aminh, een bescheiden, bijzonder aardige, jointjes rokende kunstenaar, die van afvalplastic prachtig speelgoed maakt voor de jeugd van deze stad. Of eigenlijk ben ik niet uitgenodigd door Aminh, maar ben ik op straat aangesproken door Joël, een vriend van Aminh. Hij heeft me meegenomen naar het huis van Aminh. Joël moest daarna zelf al snel naar een kerkdienst en Aminh heeft me toen gevraagd om te blijven. Zoiets.

Ik heb gezegd dat ik graag wilde blijven, maar dan wel onder de keiharde voorwaarde dat ik voetbal zou kunnen kijken.
Dat was geen punt, dus vanaf zijn bank heb ik die avond gezien hoe Nederland van Costa Rica heeft gewonnen door vlak voor de penaltyserie van keeper te wisselen.

Toen deze geniale zet van Van Gaal goed uitgepakt had, was mijn bedtijd al lang aangebroken en ben ik vrij snel op diezelfde bank in slaap gevallen.

Volgende: Abomey – Tegen zessen
Vorige: Van Malanville naar Kandi – Iggy Pop
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’