Saint-Louis – Burgemeesterskandidaten

Gepubliceerd door Marco Singelenberg op

Zaterdag 19 april. Senegal.

Saint-Louis - Burgemeesterskandidaten
Met vriend Apho

Ik wil nog een dagje blijven in dit paradijs. Maar dat kan niet. Volgeboekt. Net als de rest van de stad, vanwege een of ander festival dat in de buurt schijnt plaats te vinden.

Maar een oplossing is er altijd en vandaag heet die oplossing Apho, een jonge dokter uit Mali, die ik gisteren heb ontmoet.
Als ik hem vertel dat ik niet kan blijven, biedt hij me zonder aarzelen een plek op de grond van zijn eigen kamer aan.
Ik ga in op zijn aanbod, verhuis mijn spullen naar zijn kamer en voor ik er erg in heb zit ik met mijn nieuwe Malinese vriend bij een lunch, die gegeven wordt ter ere van een belangrijke burgemeesterskandidaat.

Politieke bijeenkomst

In het begin heb ik nog geen flauw idee waarom we allemaal bij elkaar zijn en voel ik me flink opgelaten tussen al die onbekende zwarte mensen. Maar al snel merk ik dat ik meer dan welkom ben. Ik krijg te eten en te drinken en er komen verschillende mensen naar me toe om een praatje met me te maken.

Als het eten op is, gaan we met het hele gezelschap naar een grote zaal. Daar geeft de mogelijk aanstaande burgemeester een speech, een praatje waar ik geen klap van versta omdat het wordt afgestoken in het Wolof.

Maar dit is Afrika.

En in Afrika is zo’n politieke speech in geen enkel opzicht te vergelijken met een doorsnee CDA-congres.
In Afrika bestaat een toespraak niet alleen maar uit gelul.
Een arsenaal aan dansers, zangers en muzikanten begeleidt het geheel met een spectaculaire show en het voltallige publiek, inclusief de burgemeester in spe, gaat volledig uit zijn dak bij al die overvloedige vrolijkheid, waardoor de bijeenkomst meer weg heeft van een groot feest dan van een serieus politiek gebeuren.

Ik ben de enige blanke in de bomvolle zaal, maar er is niemand die vreemd naar me kijkt. Niemand lijkt zich af te vragen wat die gekke buitenlander hier doet. Ik merk dat ik dat prettig vind en dat ik dat zelfs een beetje nodig heb. Een tikkeltje eng vind ik het namelijk wel, om overal en altijd alleen maar zwarte mensen om me heen te hebben.
Maar ach, als ze op een politieke bijeenkomst al zo normaal tegen me doen, dan is er waarschijnlijk niet zo heel veel om bang voor te zijn.

Volgende: Saint-Louis – De reisgids
Vorige:
Saint-Louis – Vogelsafari
Of begin
hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’

Categorieën: 14 West-Afrika

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.