Niamey – Levende donderwolk

Vrijdag 27 juni. Niger.

De reden dat ik helemaal naar Niamey ben gereden, is dat ik in de wandelgangen heb gehoord dat dit een van de weinige plaatsen is waar het met een beetje geluk nog mogelijk is om een Nigeriaans visum voor elkaar te krijgen.
Dat is dan ook wat ik geprobeerd heb.
Maar dat is jammerlijk mislukt.

Het gedoe begon al bij het vinden van een taxi. Omdat niet alle taxi’s in de ambassadewijk mogen komen, ben ik eerst in een gedeelde taxi naar een andere gedeelde taxi gebracht en toen die tweede taxi na een half uur vol was, reed die me naar de wijk waar alle ambassades zitten.

De chauffeur van die taxi reed de Nigeriaanse ambassade straal voorbij, zodat ik alsnog een kwartier terug moest lopen naar het grote witte gebouw met de groen-wit-groene vlag erop.
Daar uiteindelijk aangekomen, vertelde de vriendelijke man bij het loket me dat het min of meer zonde van mijn tijd zou zijn om te proberen een visum te krijgen, omdat ik geen inwoner van Niger ben. Volgens hem had ik alleen een kans, als ik bij mijn eigen ambassade een document zou kunnen regelen dat ‘Note va pas’ heet. Of zoiets. In ieder geval iets waar ik nog nooit van had gehoord. Zodra ik dat document in mijn bezit had, moest ik hem nog maar even bellen.

Nu heeft mijn eigen land hier geen ambassade, dus moest ik naar het Belgische consulaat. Dat ligt zo goed als naast mijn hotel en omdat er geen taxi meer te vinden was, moest ik de hele weg terug lopen.

Levende donderwolk

Over zonde van de tijd gesproken. Het mispunt dat daar achter de balie zat vond het al te veel moeite me te woord te staan, laat staan om op welke manier dan ook behulpzaam te zijn. Na tien minuten zwijgend door die levende donderwolk aangekeken te zijn, ben ik daar dan ook maar weer weggelopen.

Zojuist heb ik mijn connectie bij de Nigeriaanse ambassade gebeld om te vragen of er echt niets te regelen valt. Een transitvisum bijvoorbeeld, waarmee ik een paar dagen de tijd zou hebben om als een gek naar de grens met Kameroen te trappen. Maar hij maakte me vrij duidelijk dat zelfs dat er niet in zit.

Dus zit er niets anders op dan in Benin een nieuwe poging te wagen.

Volgende: Van Niamey naar Dosso – Giraffen
Vorige: Van Kantchari naar Niamey – Bruinachtig
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’