Van Meknes naar Azrou – Verkleumd

Zondag 2 maart. Marokko.

Ik rijd over de steile, mistige wegen van de Midden-Atlas over een 1.500 meter hoge bergpas naar het stadje Azrou en al vanaf het moment dat ik vroeg in de ochtend de prachtige, ommuurde koningsstad Meknes achter me heb gelaten, rijd ik door de regen. Ik word natter en natter en dat niet alleen. Het is ook koud. Heel koud. Het vriest hier zelfs.

Als ik aankom in Azrou ben ik doorweekt en verkleumd.
Ik check in bij een hotel waar me verwarming wordt beloofd.

Die verwarming is er niet. Ook de warme douche waar ik op had gehoopt is er niet. Er is wel een warme deken en daar duik ik dan maar onder tot het etenstijd is en Ingrid, de Vlaamse boeddhiste waar ik vanmorgen in Meknes koffie mee heb gedronken, en die vanavond bij toeval ook weer in hetzelfde hotel slaapt als ik, me komt halen om met haar en haar Zweedse reisgenote wat lekkers te gaan eten in het prettig chaotische centrum van de stad.

Volgende: Khenifra – Ooievaargeklepper
Vorige: Van Chefchaouen naar Ouazzane – Hasjdealers
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’