Van Gibraltar naar Ceuta – Kolonisatiedriften

Zondag 23 februari. Spanje.

Eindelijk ben ik er dan. In Afrika. Maar gek genoeg ben ik ook nog altijd in de Europese Unie. Vanmorgen ben ik vertrokken vanuit een stukje Engeland in Spanje en vanmiddag ben ik door de veerboot afgezet in een stukje Spanje in Marokko.

Gekke Europeanen met hun gekke kolonisatiedriften.

De boot heeft me gedropt in Ceuta. Een stad die Spaanser is dan Spaans en die met haar standbeelden van Europese helden als Hercules, Plato, Homerus en Columbus bijna wanhopig lijkt aan te willen tonen dat ze wel degelijk bij de overkant hoort.

Ik heb er een hotel gevonden op de derde verdieping van een statig gebouw in het centrum. Mijn fiets kan ik alleen met veel moeite de trappen van het smalle trappenhuis op wringen.
Als dat eenmaal is gelukt neem ik een douche. Daarna loop ik het centrum in.

Zondag

Ook in Ceuta is het vandaag zondag en op zondag is er niets te beleven in Ceuta. Omdat de Spanjaarden vaak pas tegen middernacht gaan eten, lukt het me zelfs niet een normaal restaurant te vinden dat al open is.
Zin om te wachten heb ik niet en ik eet dus maar een hamburger in een armetierig fastfoodrestaurant. Als die op is loop ik weer terug naar mijn hotel, om daar vroeg te kunnen gaan slapen.

Morgen écht Afrika in.

Volgende: Van Ceuta naar Tetouan – Sjacheraars
Vorige: Het gevaar op een fietsreis – Eenzaamheid
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’