Van Echtouran naar N’trift – Brahim

Donderdag 27 maart. Westelijke Sahara.

Overdag staat er een harde wind in de woestijn. ’s Nachts is die nog twee keer zo hard.
Het is daarom belangrijk een plek te vinden die een goede beschutting biedt tegen die wind, maar midden in de vlakke woestijn kan dat nog knap lastig zijn. Zo heel veel beschutting is hier niet te vinden en elke keer weer is het een worsteling voor ik die tent met behulp van grote stenen enigszins stabiel overeind heb staan.

Vandaag heb ik er daarom voor gekozen te kamperen achter een van de enorme telefoonmasten, die je om de zoveel kilometer al vanuit de verte ziet staan.

Al snel nadat ik klaar was met mijn tent, kwam er een tandeloos oud mannetje naar me toe. Hij blijkt hier midden in de woestijn met zijn twee honden in totale afzondering als bewaker van de mast te wonen, in een geïmproviseerd hutje tegen die mast aan.

Brahim heet hij en Brahim is leuk. Brahim vindt het ook leuk dat ik er ben en hij nodigde me uit op visite te komen in zijn bescheiden onderkomen. Daar heeft hij zijn maaltijd van thee, brood en linzen met me gedeeld, een aangename gezelligheid, zo vlak voordat ik mijn ondanks de beschutting door de wind geteisterde tent weer in moest duiken, voor weer een nacht vol stormlawaai.

Volgende: Van N’trift naar Dakhla – Zand
Vorige: Van Boujdour naar Echtouran – Inschattingen
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’