Nouakchott – Ebola

Donderdag 10 april. Mauritanië.

Het is belangrijk regelmatig in de gaten te houden of de visumvoorwaarden voor de landen waar je naartoe wilt niet zijn veranderd.
Zo is het goed dat ik van tevoren wist dat het voor Mauritanië sinds kort mogelijk is om een visum aan de grens te krijgen, zodat ik niet speciaal naar Rabat hoefde om een visum bij de ambassade te halen.

Ook is het goed om te weten dat Senegal een paar maanden geleden juist een tamelijk strenge visumplicht heeft ingesteld. Een visum voor Senegal moet je tegenwoordig vooraf via internet regelen, waarbij je dan aan kunt geven bij welke Senegalese ambassade je het bij voorkeur op wilt komen halen.
In mijn geval was dat de ambassade in Nouakchott.
Daar heb ik vanmorgen probleemloos een visum in mijn paspoort gekregen. En vanmiddag heb ik ook maar meteen een visum voor Mali gekocht. Ook dat was vlot geregeld en voorlopig kan ik dus weer vooruit.

Ebola

Eigenlijk is het nooit mijn bedoeling geweest om vanuit Senegal naar Mali te gaan. Mijn plan was aanvankelijk om via Guinee, Sierra Leone en Liberia naar Ivoorkust te rijden, maar die planning heb ik overboord moeten gooien.

Het is namelijk niet alleen belangrijk de visumvoorwaarden in de gaten te houden. Ook de veiligheid kan in elk willekeurig Afrikaans land als een blad aan de boom omslaan en ik heb de pech dat juist in de landen waar ik doorheen wilde een dodelijke ebola-epidemie in een recordtempo om zich heen heeft gegrepen.

Nu ben ik voor die ebola zelf niet zo bang. Die ziekte is nauwelijks gevaarlijk voor reizigers. Een groter probleem voor mij is dat de omringende landen hun grenzen met de ebolalanden aan het sluiten zijn, en ik wil niet riskeren in Sierra Leone aan te komen om dat land vervolgens niet meer uit gelaten te worden.
Die drie landen moet ik dus zien te mijden als de pest en dat kan door eromheen te rijden via Mali en Burkina Faso, landen die in elk geval op dit moment nog niet zijn aangetast door die ellendige ziekte.

Het heikele punt met Mali is alleen dat het daar een jaar geleden nog erg onveilig was.
Maar als ik het goed begrepen heb, is de situatie ook daar nogal radicaal omgeslagen en is het zuiden van het land op dit moment zelfs relatief veilig.
Veilig genoeg om doorheen te kunnen fietsen in ieder geval.

Volgende: Nouakchott – Handelswaar
Vorige: Van Chami naar El Mheijrat – Engelen
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’