Bule Hora – De kabelmonteur

Zondag 3 augustus. Ethiopië.

Natuurlijk moest die kabel wel worden vervangen.  

Daar zag ik best wel tegenop, aangezien ik dat klusje nooit eerder had geklaard en ik ontegenzeggelijk een van de allerbelabberdste mekaniekers ben die ooit op een fiets heeft gezeten.
Normaal gesproken zou dit dus waarschijnlijk een nogal frustrerende bezigheid zijn geworden. Als ik het helemaal in m’n eentje had moeten doen.  

Amadu

Maar dat hoefde niet. Vandaag bleek maar weer een keer dat alles altijd goedkomt. Soms op onverklaarbare wijze, want zeg nou zelf, hoe groot zou de kans zijn om juist vandaag vriendschap te sluiten met een kabelmonteur?  

In het dagelijks leven repareert Amadu weliswaar kabels van elektriciteitsmasten, maar een kabel blijft een kabel, en met z’n tweeën hadden we die nieuwe kabel er in een mum van tijd om gelegd. 

Omdat ik de hele dag had uitgetrokken voor het fiksen van die kabel, had ik de rest van de dag vrijaf. Amadu had weekend en hij heeft me de hele dag mee op sleeptouw genomen voor een rondleiding door zijn betrekkelijk kleine stad. We hebben rondgetoerd in van die gekke gemotoriseerde  
riksja-achtige taxi’s, vlees gegeten in restaurants, bier gedronken in kroegen en koffie bij hem thuis.  

Hand op de knie

In Ethiopië had ik nog geen mensen ontmoet die niet iets van me wilden. Aanvankelijk was ik daarom nogal op mijn hoede voor mijn op dit moment beste vriend van de wereld, maar bij Amadu bleek dat geenszins nodig te zijn. Hij wilde helemaal niets van me, behalve dan een aangenaam samenzijn, en ik moest er zelfs moeite voor doen om af en toe ook een rondje te kunnen betalen.  

Op het einde van de avond stond hij erop nog langs de fotograaf te gaan om foto’s van ons tweeën te laten maken. Hij legde bij het nemen van die foto’s spontaan zijn hand op mijn knie en heel even was ik daardoor van slag. Door deze geste dacht ik één moment lang dat hij toch nog wat meer van me wilde dan alleen een gezellige avond. Maar dat was absoluut niet zo. In Afrika is dat normaal. In Ethiopië leggen ook mannen elkaars handen op elkaars knieën. Als ze elkaar aardig vinden tenminste. 

Volgende: Van Moyale naar Sololo – Bedbugs
Vorige: Van Yirga Chefe naar Bule Hora – Twee versnellingen
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’