Van Pärispea naar Tallinn – Sprookjes

Maandag 9 september. Estland.

De boot van Helsinki naar Tallinn doet er drie kwartier over. Omdat ik mijn tocht zonodig zoveel mogelijk over land wil afleggen, heb ik helemaal om de Finse Golf heen moeten rijden en heb ik er op de fiets twee weken over gedaan om hier te komen

De massa’s toeristen die door de nauwe straatjes ronddwalen vinden Tallinn schitterend.
Ik deel hun mening niet.
Vanmiddag was ik nog behoorlijk onder de indruk geweest van het uitzicht over de skyline van de aan het water gelegen stad, maar nu ik zelf in die skyline loop, bevalt de hoofdstad van Estland me minder goed.

Sprookjesachtig

De binnenstad heeft dan wel een sprookjesachtige uitstraling, die ik in een poëtische bui zelfs feeëriek zou kunnen noemen, maar ik vind het hier maar niks. Ik trap er niet in. Ik prik erdoorheen.

Ik houd waarschijnlijk meer van dingen die echt zijn. En dat is Tallinn niet. Allesbehalve.
De winkeltjes, de gebouwen, de muziek die wordt gespeeld en de serveersters die in traditionele klederdracht het eten serveren, alles geeft me het gevoel dat ik niet in een stad, maar in een pretpark ben beland. Het is alsof ze één groot openluchtmuseum van deze stad hebben gemaakt. En dat is jammer.

Natuurlijk neem ik toch plaats aan een tafeltje in een van die kitscherige restaurants. Gewillig laat ik me bedienen door de verklede serveersters en ik kan niet anders dan toegeven dat het eten goed is.
Ik doe me tegoed aan worst van beer en eland en aan kwarteleieren. Het donkere honingbier dat ze zelf hebben gebrouwen smaakt uitstekend en na een paar pullen van dat spul begin ik toch een beetje te geloven in het feeërieke van de stad.

Toch is één avond in Tallinn meer dan genoeg. In een sprookje moet je nooit te lang blijven hangen. Morgen dus snel weer verder. Verder met lang en gelukkig leven.

Volgende: Van Pärnu naar Salacgriva – Vliegende vissen
Vorige: Van Narva naar Pärispea – Kampvuur
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’