Van Bran naar Priseaca – Zigeuners
Maandag 4 november. Roemenië.
Roemeense engemannentrilogie. Deel 2. De levende enge man.
In het oosten van Roemenië was iedereen over het algemeen vriendelijk. Gezapig, maar vriendelijk.
In het zuiden is dat anders.
Sinds ik de Karpaten over ben is de stemming volledig omgeslagen. Van het ene op het andere ogenblik.
Het zuiden van Roemenië is het territorium van de zigeuners.
Heel graag had ik willen schrijven hoe ik geweldig ik het hier vind. Ik had heel graag voor één keer het clichébeeld dat de wereld van zigeuners heeft niet willen bevestigen. Ik had dat beeld willen ontkrachten, maar ik kan toch echt niet anders zeggen, dan dat vanaf het moment dat ik de bergen uit ben de mensen onaangepast en onaardig zijn. Op het vijandige af.
De kinderen in de dorpjes schelden me uit en gooien stenen of stokken naar me en de mannen kijken me allemaal met van die geniepige, dichtgeknepen oogjes even doordringend als haatdragend aan. Alsof ze me elk moment zouden willen beroven of vermoorden.
Het is overduidelijk dat ze hier niet zitten te wachten op pottenkijkers van welk soort dan ook.
Zelden heb ik me ergens zo ontzettend niet op mijn gemak gevoeld als hier en ik kan me dan ook niet voorstellen dat het hier veilig is. Toch moet ik door dit stukje land heen om in Bulgarije te komen.
Verstand op nul, blik op oneindig en zo hard mogelijk doorfietsen dus maar.
Volgende: Boekarest – Begraafplaatsen
Vorige: Van Braşov naar Bran – Vampiers
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’
0 reacties