Boekarest – Begraafplaatsen

Woensdag 6 november. Roemenië.

Roemeense engemannentrilogie. Slot. De dode enge man.

Op zoek naar hem dwaal ik al ruim een uur over het enorme kerkhof aan de rand van Boekarest. Ik sta op het punt mijn zoektocht te staken en me richting uitgang te begeven, als ik plotseling voor zijn graf blijk te staan.
Ik heb me rot gezocht en eindelijk heb ik hem gevonden.

Hier ligt hij. Naast zijn vrouw. Eigenlijk zoals ze op mijn netvlies staan gebrand sinds Eerste Kerstdag 1989, het moment dat ze zojuist zijn doodgeschoten en als oud vuil op de grond zijn achtergelaten, liggend in de meest onmogelijke posities, wit van het stof en rood van het bloed. Het is het einde van het IJzeren Gordijn. Het einde van het communisme. Het einde van een hele enge man. Nicolae Ceauşescu.

En nu ligt hij hier. Keurig in een degelijk graf. Samen met zijn liefhebbende vrouw. Vierentwintig jaar na hun dood liggen er nog altijd bontgekleurde boeketten op hun graf. Als blijk van dank en waardering.

Volgende: Van Ruse naar Ivanovo – Zoete wijn
Vorige: Van Bran naar Priseaca – Zigeuners
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’