Van Aydıncık naar Taşucu – Popmuziek

Dinsdag 31 december. Turkije.

Het is de laatste dag van het jaar als ik op mijn laatste bestemming in Turkije aankom.

Eigenlijk had ik al niet meer in Turkije moeten zijn.
Ik had al op Cyprus moeten zitten.
Ik ben, ergens eind november, namelijk zo arrogant geweest aan Dita te beloven dat ik op dat eiland de jaarwisseling met haar zou vieren. Ik had berekend dat dat makkelijk te halen moest zijn, maar dat was dus niet mijn beste berekening ooit.

Natuurlijk was dat ook de goden verzoeken.
Het is gewoon niet handig om voor ruim een maand in de toekomst een afspraak te maken. Je weet nooit wat er allemaal kan gebeuren onderweg en juist als je dit soort afspraken maakt, gebeurt er van alles waar je niet op had gerekend.

In Griekenland kreeg ik te maken met enorme tegenwind. Vervolgens ben ik ingesneeuwd in Istanbul en heb ik dagen door de witte smurrie moeten rijden. Ik kreeg fietspech en ik heb me een paar dagen niet zo lekker gevoeld. De bergen waren steiler dan ik had verwacht, in het zuiden heb ik enorme hoosbuien over me heen gekregen en ken je die mop van die veerboot die vanuit Alanya naar Cyprus vaart? Die vaart niet in de winter.

Oudjaarsavond

Toch ben ik ondanks alles op de allerlaatste dag van het jaar nog in Taşucu aangekomen en vanuit dit plaatsje vaart er nog wel een boot naar het Turkse deel van Cyprus.
Ik dreigde dus alsnog op tijd te komen.

Maar, je zult het altijd zien, op oudjaarsdag gaat die boot niet.
En op nieuwjaarsdag ook niet.
De eerste gaat overmorgen pas. Om twaalf uur ’s nachts.

Ik kan dus niets anders doen dan wachten.

Kim heb ik gisteren halverwege de dag ergens in een stadje achtergelaten. Hij gaat daar met iemand die hij helemaal niet kent oud en nieuw doorbrengen.
Dat betekent dat ik oudjaarsdag dus helemaal alleen in mijn eentje moet vieren.
Dat klinkt misschien droevig, maar ik kan me geen betere avond voorstellen.
Eerst eet ik octopus en vissoep in een restaurantje bij de haven en daarna ga ik terug naar mijn hotelkamer om daar naar het jaaroverzicht van popzender VH1 te kijken.

Een voor een komen ze voorbij, de grootste hits van het afgelopen jaar. ‘Royals’ van Lorde. ‘Wrecking Ball’ van Miley Cyrus. En dan dat fenomenale nummer van Robin Thicke. ‘Blurred Lines’.
‘What do they make dreams for, when you got them jeans on…’
Heerlijk… Hoe kun je daar nou niet gelukkig van worden?

Volgende: Taşucu – Nieuwjaarsduik
Vorige: Van Mellec naar Aydıncık – Zeven kleuren
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’