De spullen op een fietsreis – Kampeergerei

Ik ga voor anderhalf jaar op fietsreis en ik neem mee: mijn fiets, fietstassen, kleding, hoofddeksels, gereedschap en reserveonderdelen en…
Kampeergerei.

Het slakje

Ik ben een slakje dat niet graag zonder zijn huis op pad gaat. Je weet immers maar nooit wat er kan gebeuren.
Toch zal het in Europa zelden tot nooit voorkomen dat je niet van het ene hotelletje naar het volgende kunt komen met je fiets. Voor het overgrote deel van dit veilige continent geldt voor slaapplaatsen hetzelfde als voor fietsenmakers: er is er altijd wel een te vinden.

Binnen Europa moet je dus zelf weten of je ervoor kiest een tent mee te nemen en of je je tassen volstopt met kampeerspullen als slaapzak, slaapmatje, kookstel, bord, bestek en drinkbeker, maar voor de wat meer onherbergzame gebieden in andere continenten geldt dat zeker niet.
Als je daar gaat fietsen, doe me dan een lol en neem een tent mee. Die heb je daar echt nodig. Er zijn gebieden waar het dagen kan duren tot je het volgende levensteken tegenkomt en waar je, als je niet je eigen huis, bed en keuken bij je hebt, hopeloos verloren overgelaten zal zijn aan nare elementen als regen, wind, schorpioenen, honger, dorst en onrust.

Voor het gewicht hoef je het tegenwoordig niet meer te laten om een tent mee te nemen. Die van mij weegt net iets meer dan anderhalve kilo en zelfs in de ergste storm blijft hij staan als een bunker van baksteen.
Ik heb een opblaasbaar slaapmatje dat ligt als een waterbed en ik heb een lekkere warme slaapzak én een katoenen laken bij me, zodat ik ook nog ergens in kan liggen als het te warm is voor een slaapzak. Bovendien kan ik dat laken, mocht het ’s nachts gaan vriezen, ook nog in mijn slaapzak stoppen om hem daarmee nóg warmer te maken.

Het juiste kookstel

Met bijna al mijn kampeerspulletjes ben ik dus meer dan in mijn sas. Ik kan eigenlijk altijd, overal en bij alle weersomstandigheden zonder problemen een volledig opklapbaar huis neerzetten.

Toch heb ik ook een wat minder goede keuze gemaakt.

Ik heb ervoor gekozen een alcoholbrander mee te nemen, een kookstelletje dat goed bestand is tegen wind en dat doet wat hij moet doen als je er ethylalcohol of spiritus in giet. Compact en makkelijk in gebruik.

Dat klinkt allemaal heel praktisch en dat is het ook wel, zolang je niet al te lang op reis gaat en binnen West-Europa blijft tenminste. Het grote nadeel van zo’n ding is namelijk dat het in een groot deel van de wereld godsonmogelijk is om er brandstof voor te vinden. In Oost-Europa en West-Afrika bijvoorbeeld heb ik lopen zoeken tot ik een ons woog, maar bruikbare alcohol heb ik daar nergens kunnen vinden.

Maar dat is niet het enige nadeel aan dat kookstel.
Wat ook niet heel prettig is, is dat ik het, nadat ik het een paar keer had gebruikt, nooit meer echt schoon heb kunnen krijgen.

Misschien dat dat komt doordat ik het rubbertje dat op de rand zit per ongeluk een keer heb verbrand, het kan ook zijn dat de metalen pannetjes een soort chemische werking op elkaar hebben, maar het komt er in ieder geval op neer dat er, hoe hard ik er ook op boen, altijd een nogal ranzig laagje in mijn pannen zit, waardoor ik altijd in wat viezig water aan het koken ben.

Niet ideaal dus. Volgende keer kies ik voor een benzinebrander.

Volgende: De spullen – Toiletspullen
Vorige: De spullen – Gereedschap
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’