Victoria Falls – Watervallen

Zaterdag 11 oktober. Zimbabwe.

Toen ik gisteren vanuit Zambia via de lange brug over de Zambezi Zimbabwe in fietste, heb ik ze al even van een afstandje kunnen bewonderen.
Toch is het van dichtbij andere koek.

Mosi-oa-Tunya.
The smoke that thunders.
De rook die dondert.
De Victoriawatervallen.

Als ik merk hoe ik al onder de indruk ben van het oorverdovende lawaai waarmee het zoete water van de Zambezi met miljoenen liters tegelijk meer dan 100 meter naar beneden stort, dan kan ik me nauwelijks voorstellen hoe mijnheer Livingstone zich gevoeld moet hebben toen hij ruim 150 jaar geleden plotseling voor dit natuurwonder stond.
Dat moet een bijna religieuze openbaring zijn geweest.
Tóén was het pas andere koek.
Toen lagen ze nog midden in de natuur, waren er geen bussen die de toeristen af en aan voerden en stonden er geen ijzeren hekken, om te voorkomen dat men de angstaanjagende ravijnen in zou kukelen.

Ook zal hij destijds geen paraplu of regenpak bij zich hebben gehad omdat hij, net als ik vandaag, niet geweten zal hebben dat je zó nat kunt worden als je er zo dichtbij staat.

Volgende: Victoria Falls – Zwarte Koningin
Vorige: Van Choma naar Zimba – Pompende bas
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’