Van Körfez naar Gemlik – Grote steden

Vrijdag 13 december. Turkije.

Gisteren heb ik afscheid moeten nemen van mijn lieve vriendin Ajda. Zij is uitgefietst. Haar vriendje is naar haar toe komen vliegen en met hem blijft ze nog een paar dagen in Istanbul hangen. Daarna pakt ze het vliegtuig terug naar Ljubljana, waar ze op zoek zal moeten naar een nieuwe baan.

Ik ben voorzichtig weer op pad gegaan. Er lag nog altijd overal sneeuw, maar de Turken waren na een dag wel van de ergste schrik van deze koude verrassing bekomen en ze hebben de stad weer redelijk begaanbaar gemaakt.
Omdat ik met de fiets niet over de brug mocht, ben ik met de boot de Bosporus overgestoken, om aan de andere kant afgezet te worden in het Aziatische deel van de stad.

Grote steden en besneeuwde bergen

De grote weg vanuit Istanbul verder Azië in is niet het mooiste stukje fietsen. Het stedelijke gebied strekt zich na Istanbul nog meer dan 100 kilometer uit naar het oosten en aan die 100 kilometer lijkt geen einde te komen. De afgelopen twee dagen ben ik door maar liefst zeven steden met meer dan 100.000 inwoners gereden en het almaar langsrazende verkeer is hier gekmakend.

Maar als ik uiteindelijk het bochtje bij de Baai van Izmit om ben, houdt de verstedelijking op en keert de rust terug.
Vanaf hier is het nog 40 kilometer langs de kust voor ik de bergen over moet. Voor ik de bergen over mag moet ik zeggen, want die zijn adembenemend in de sneeuw.

De Turkse jeugd blijkt trouwens redelijk beschaafd.
Ik heb in twee dagen tijd maar één sneeuwbal in mijn nek gehad.

Volgende: Van Karacabey naar Balıkesir – Hoge hakken
Vorige: Istanbul – Sneeuw
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’