Lilongwe – Mannendromen

Gepubliceerd door Marco Singelenberg op

Zaterdag 27 september. Malawi.

Soms voel ik me een figurant in een droom waarin ik niks te zoeken heb. Je kent het wel, zo’n droom waarin alleen maar mensen voorkomen die elkaar helemaal niet kunnen kennen, die in het dagelijks leven nooit iets met elkaar te maken hebben gehad en die in die droom toch allemaal doen alsof het volkomen normaal is dat ze er deel van uitmaken.

Vanavond zit ik in Lilongwe midden in zo’n droom.
Met Jolly en Davie zit ik op de voorbank van een truck die veel te groot is voor de stoffige straten van het deel van de stad waar we doorheen rijden.

Jolly, Davie en een slapend kind

Jolly is de bijzonder intelligente eigenaar van het eenvoudige jeugdherbergachtige onderkomen waar ik vannacht slaap. Hij is de chauffeur van het gevaarte en is vroeger dominee en ook politicus geweest. Davie is een rastafari en de zanger van de band Body Mind and Soul. Hij is niet veel minder dan een lokale beroemdheid en is in Lilongwe omdat hij morgen met zijn band moet optreden bij een groot muziekgebeuren aan het meer. Ik, de blanke Europese fietser, zit in het midden. Het uitzicht over de ondanks de vele lichtjes in duisternis gehulde hoofdstad is fenomenaal.

Achterin zit een wat timide vrouw met een slapend kind op schoot. Dat is de familie van Jolly, die we net bij zijn huis in een van de buitenwijken van de stad opgehaald hebben. Waarom ze opgehaald moesten worden weet ik niet. Waarom ik hier zit weet ik ook niet en ik weet al helemaal niet waarom die vrolijke reggaezanger naast me zit. Maar het is heel bijzonder allemaal.

Weer wakker

Zoals het met de meeste dromen gaat, heeft ook deze geen spectaculair einde. Hij eindigt gewoon zomaar ergens in het midden en na afloop kan ik me er bijna niets van herinneren. Zodra we terug zijn bij het hotel weet ik nog nauwelijks wat er is gebeurd of waarom de gesprekken zo geanimeerd waren, en als we met z’n drieën op de veranda van het onderkomen een biertje zitten te drinken, is de situatie opeens helemaal niet meer zo gek.

Drie willekeurige mannen die zwijgend op een bankje buiten het hotel naast elkaar bier zitten te drinken.
Gewoner kan bijna niet.

Volgende: Van Chipate naar Katete – Rustig
Vorige: Van Nkhotakota naar Salima – Bavianen
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.