Helsinki – Sauna’s

Gepubliceerd door Marco Singelenberg op

Zaterdag 24 augustus. Finland.

Helsinki - sauna's. Marco in de sauna op de hotelkamer
sauna op de kamer

Ik ben aangekomen aan de zuidkust van Finland, in de hoofdstad Helsinki.
De enorme verkeersdrukte is even een cultuurshock, maar lang duurt het niet tot ik door die drukte heen kan prikken en merk dat Helsinki rust uitademt.

Helsinki is een fijne stad, zeker als het lekker weer is. Zoals nu. De hippe inwoners nemen alle tijd voor een latte macchiato op het terras en ik doe gezellig met ze mee.

Die witte kathedraal

Na mijn tweede kop koffie loop ik even naar de markt aan het water om een moot vis te eten. Ik bezoek de eilandvesting Suomenlinna, die vlak voor de kust ligt, eet daar op een grasveld de mooi roodgekleurde bessen en aardbeien die ik op de markt heb gekocht, neem de boot terug naar het vasteland, loop nog even een van de fraaie kathedralen binnen, die witte, en daarna ga ik naar de sauna.

Want als er één fenomeen is waar je in dit land niet omheen komt, dan is dat de sauna. Sauna’s, daar zijn ze dol op in Finland.

In de paar weken die ik in dit land heb doorgebracht, ben ik dan ook vaker in een sauna te vinden geweest dan in de veertig jaar daarvoor. Overal tref je ze aan. Op campings, bij troosteloze motels langs de snelweg en zelfs op hotelkamers. Maar naar een échte sauna ben ik nog niet geweest en dat ga ik vanmiddag dus doen.

Echte mannen

Ik heb besloten me te wagen aan een traditionele stoomsauna en ben vastberaden me daar te meten met de echte mannen: de Finnen.
Dat zijn wat mij betreft de wezens die op deze aarde het dichtst in de buurt van de neanderthalers komen en met hun grote lijven, hun blonde, ongewassen, lange manen en hun ongeschoren kinnen, zijn de Finse mannen in geen velden of wegen te vergelijken met de jongetjes die in de rest van de wereld met echte mannen worden verward.

Als ik plaatsneem tussen die echte mannen voel ik me nog best op m’n gemak. Voor even voel ik me een heuse Fin en een echte man. Ook ik heb een ongeschoren kop, ook ik ben nog altijd iets te dik en zo heet is het er nou ook weer niet.

Maar dan word ik uit de droom geholpen.
Een van die oermensen staat op, draait de stoomkraan nog een keer extra lang open en gaat zichtbaar onaangedaan zitten op de plek waar het het aller- allerheetst is, net onder het plafond.

Djezus! Daar zit ik dan met mijn grote mond. Als een snotneus. In mijn blote billen. Op een bankje. Snakkend naar adem te gutsen van het zweet. Maar ik houd vol. Ik breek niet. En dat vind ik al heel wat.

Als ik vind dat ik me genoeg bewezen heb, loop ik de ruimte uit. Ik neem een korte koude douche en kleed me weer aan. Best leuk voor een keertje, zo’n sauna, maar toch niet echt iets voor mij.

Een echte Fin ben ik niet en een echte man zal ik nooit worden. Dat besef is er. En daar heb ik vrede mee.

Volgende: Van Kumlinge naar Mariehamn – Aparte plekken
Vorige: Van Savonlinna naar Pistonnieka – Idylles
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’

Helsinki - sauna's - stadsbeeld
Helsinki
Categorieën: 4 Noord-Europa

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.