Algeciras – Pino

Vrijdag 21 februari. Spanje.

Het is dan wel heel leuk voor mijn zelfvertrouwen dat ik die ketting er weer om heb gekregen, maar dat maakt mijn fiets nog niet goed genoeg voor Afrika. Die cranks moeten stoppen met piepen, de slag moet uit mijn achterwiel, ik moet weer goed kunnen schakelen en er moet weer een nieuwe ketting om worden gelegd, liefst door iemand die dat wel echt kan.

Vandaag is daarvoor mijn laatste kans, want vanuit de plaats waar ik nu ben, Algeciras, vertrekt de boot die me naar Afrika moet brengen.
Hier móét ik dus een meer dan uitstekende fietsenmaker zien te vinden.

Pino

Er is geen overvloed aan fietsenmakers in Algeciras.
Via Google vind ik er maar twee.

Als ik langs de eerste rijd, lijkt het er verdacht veel op dat die voorgoed zijn deuren heeft gesloten.

De tweede is een klein zaakje dat wel open is.
Ik stap het winkeltje binnen en direct ruik ik de honderd jaar ervaring.
Hier wordt sinds mensenheugenis aan fietsen gesleuteld.
Misschien al wel langer.

Een vriendelijke oude baas komt met uitgestoken hand op me af. Hij stelt zich voor als Pino. En zodra Pino me de hand schudt en me recht in mijn ogen aankijkt, is het me duidelijk.
Dat het goed gaat komen.
Pino is de verlosser, mijn verlosser, degene die ervoor gaat zorgen dat ik met een gerust hart Afrika door kan fietsen.

Volgende: Van Algeciras naar Gibraltar – Aparte plekken
Vorige: Van Vejer de la Frontera naar Algeciras – Prutsers
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’