Van Cádiz naar Vejer de la Frontera – Guardia Civil
Woensdag 19 februari. Spanje.
Het is een heel gedoe geweest om in Cádiz te komen. Overal waren snelwegen waar ik niet op en bruggen waar ik niet over mocht.
Ik heb een paar keer geprobeerd te doen alsof mijn neus bloedt, door te veinzen dat ik ze niet gezien had, die verboden toegang-borden, maar elke keer weer werd ik door een ijverige politieman teruggefloten.
Cádiz ligt op het uiterste puntje van een schiereiland en pas nadat ik vrij lang redelijk doelloos in de rondte had gereden, en echt een teringeind had omgefietst, ben ik uiteindelijk uitgekomen op de 20 kilometer lange weg die over dat schiereiland naar de stad loopt.
Cádiz
Maar ik ben blij dat ik naar deze stad toe ben gereden.
Cádiz is namelijk een mooie stad, spectaculair gelegen aan de oceaan, met een kneuterig centrum, typisch Spaanse kerkjes, rustige parken, honderden katten en een dramatisch in het water gebouwd kasteel.
Gisteren heb ik een dagje rust gehouden in deze aangename stad en om weer van het schiereiland af te komen moet ik vandaag nog een keer die hele 20 kilometer lange weg af fietsen om weer op het vasteland terecht te kunnen komen.
Op die weg word ik aangehouden door een agent van de Guardia Civil, omdat ik op de snelweg kennelijk niet zonder helm mag fietsen.
Hij zegt dat ik van geluk mag spreken dat hij me alleen een waarschuwing geeft en dat ik een boete van 200 euro krijg als hij me nog een keer zonder helm betrapt.
Klotewout.
Volgende: Van Vejer de la Frontera naar Algeciras – Prutsers
Vorige: Sevilla – Valentijnsdag
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’
0 reacties