Louga – Zina

Gepubliceerd door Marco Singelenberg op

Donderdag 24 april. Senegal.

Louga - Zina

Ik heb geen enkele haast. Het enige waar ik voor moet zorgen, is dat ik niet later dan 4 juni Mali weer uit ben.
Ik heb precies een week verlummeld in Saint-Louis, maar dat is geen probleem. Ik heb nog tijd.

Ik heb nog veel meer tijd dan ik nodig heb.
Toch…?

Het verhaal van Zina.

Na een week in Saint-Louis te hebben gezeten, ben ik gisteren weer op de fiets gestapt. Na een paar uur fietsen kwam ik aan in Louga, een stadje 60 kilometer verderop. Het was mijn bedoeling daar één nachtje te blijven en daarna meteen weer door te rijden. Maar dat is niet gelukt.
Zina heeft me daarvan weerhouden.
Zina. De uitbaatster van het hotel. Alleenstaande moeder van vier kinderen. Bijzonder knap. Tamelijk fors. Een jaartje ouder dan ik. En de gelukkige eigenaresse van zo’n magnifieke, ferme Afrikaanse kont.

Zina wilde niet dat ik zou vertrekken, want Zina vindt me leuk. Heel leuk.
Gisteren vroeg ze me bij haar te blijven, zodat we samen het hotel kunnen gaan runnen. Om te beginnen voor een maandje of drie. Veel zou ik niet hoeven doen, alleen maar een beetje helpen met managen.

Nu zal ik niet onder stoelen of banken steken dat ik Zina ook leuk vind. Heel leuk.
Ik moet dan ook toegeven dat ik heel even heb getwijfeld. Maar drie maanden blijven gaat me toch een beetje te ver. En vooral ook een beetje te snel. Bovendien heb ik geen tijd. Ik moet verder fietsen. Blijven kan ik niet. Niet voor drie maanden.

Maar een dagje langer kan geen kwaad.

Uitspatting

Na de hele dag met haar op het terras aan het zwembad te hebben doorgebracht, heb ik vanavond laat mijn rekening aan haar betaald. Omdat ze me zelf had gevraagd te blijven, hoefde ik de tweede nacht niet te betalen.

Nadat ik haar het geld voor de eerste nacht had gegeven, liep ze met me mee naar buiten. Ze keek me ondeugend aan en pakte mijn hand, om die vervolgens op haar ongelofelijke billen te laten rusten. Ze voegde daaraan toe dat een echte man zo’n echte Afrikaanse bilpartij onmogelijk kan weerstaan en om te controleren of ik wel zo’n echte man ben, legde ze daarbij haar eigen hand op de enige plek die daar uitsluitsel over kon geven.

Teleurgesteld keek ze me aan.
Ze had haar hand op de onder mijn kleding verstopte geldbuidel gelegd. Die voorkwam dat ze voelde wat ze wilde voelen.
Ik verplaatste mijn buidel en legde haar hand op ongeveer dezelfde plek weer terug.
Dat beviel haar duidelijk beter.
Ze moest lachen, stak nog een sigaret op, deed haar ogen dicht en pakte nogmaals mijn hand. Deze keer om die voorzichtig tussen haar benen te leggen.

Om te voorkomen dat een beveiliger, of nog erger, een van haar kinderen, iets van haar zachte gekreun zou horen, zijn we naar mijn snikhete kamer gelopen.
Ze duwde de deur achter me dicht, ging voor me staan, deed mijn broek uit, keek goedkeurend omlaag, drukte me het bed op, schoof me een condoom om, trok haar gewaad omhoog, nam plaats en begon aan een ongeremde en voor mij ongekende uitspatting van lust, passie en genot.

Nodig

Zichtbaar voldaan rolde ze niet veel later van me af.
Dit had ze nodig. Zoveel is duidelijk.
Ik trouwens ook.
Nooit eerder heb ik zoiets als dit meegemaakt en normaal gesproken zou dit het moment zijn om op te scheppen over hoe ik voor het eerst met een zwarte vrouw naar bed ben geweest.
Maar helemaal waar zou dat niet zijn.
Dit was de eerste keer dat een zwarte vrouw met mij naar bed is geweest.

En het was geweldig.

Volgende: Van Kelle naar Thiès – De tubab
Vorige:
Saint-Louis – De reisgids
Of begin
hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’

Categorieën: 14 West-Afrika

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.