Setúbal – Gelzadel

Donderdag 6 februari. Portugal.

Eergisteren ben ik door het vrachtschip, waar ik uiteindelijk twaalf dagen op heb vertoefd, afgezet in Setúbal.
Weer vaste grond onder de voeten dus.
Vaste grond in Portugal.

En die vaste grond valt tegen.

Ik heb het nog niet op kunnen brengen om weer op de fiets te stappen. Ik vond het heerlijk op zee en vind het jammer dat mijn boottocht erop zit. Daarnaast, of misschien wel daardoor, heb ik het idee dat ik al zo’n beetje klaar ben met fietsen en kan ik mezelf niet zo goed motiveren om weer verder te gaan. Het is raar om plotsklaps weer terug in Europa te zijn, met euro’s te moeten betalen en overal Portugees om me heen te horen. En het weer is ronduit belabberd. Dat helpt ook niet echt.

Ik heb me er vandaag nog wel toe gezet een fietsenmaker op te zoeken. Mijn geliefde Brooks-zadel is echt te slecht geworden om Afrika te kunnen overleven. Met pijn in mijn hart heb ik daarom maar zo’n afgrijselijk gelzadel op mijn Batavus laten monteren.

Volgende: Van Ferreira do Alentejo naar Serpa – Genieten
Vorige: Van Cyprus naar Portugal – Massieve muur
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’