De basis van een fietsreis – Overleven

De basis blijft hetzelfde

Vreemde landen. Vreemde mensen. Vreemde talen. Onbekende gewoonten. Exotische culturen. Steden ruiken anders en landschappen lijken in niets op de landschappen die je al kent. Niets dat op reis ook maar in de verte doet denken aan thuis.  

Toch is dat niet helemaal waar.  

Hoezeer alles ook af lijkt te wijken van de dagelijkse sleur die je bent gewend, zo anders is een leven als nomade in een vreemde wereld nu ook weer niet.
Zodra je alles terugschroeft tot de basale basisbehoeften, verschilt een fietsreis door exotische landen eigenlijk helemaal niet zoveel van het voortkabbelende leventje thuis.  

De basis blijft hetzelfde. Altijd. Eten, drinken, plassen, poepen en slapen. Je ontkomt er niet aan, waar ter wereld je ook bent en wat je daar ook moge doen. Je moet eten. Je moet drinken. Je moet slapen. En je moet naar de wc. Net als thuis.  

Mijn levensritme op reis ziet er dan ook niet noemenswaardig anders uit dan dat van welke willekeurige andere persoon waar dan ook ter wereld: 

Wakker worden – plassen – eten – drinken – poepen – bezigheidstherapie – eten – drinken – plassen – verder met de bezigheidstherapie – eten – drinken – plassen – slapen. 

Het liefst was ik me tussendoor ook nog een keer, maar een bittere noodzaak is dat niet.
Je hoeft niet schoon te zijn om door te gaan met ademen. 

Bezigheidstherapie

De grote variabele is natuurlijk de bezigheidstherapie. 
Waar normale stervelingen zich vooral bezighouden met hun werk op kantoor of als stratenmaker, het huishouden of het kansloos leegdrinken van kratten bier in de voortuin, daar bestaat mijn dagbesteding meestal uit het fietsen van punt A naar punt B. 
Zo af en toe moet ik wat papieren in orde maken, soms bezoek ik een wildpark of museum en het gebeurt ook wel dat ik de hele dag in mijn nest blijf liggen om rare talkshows te kijken op tv, maar meestal fiets ik. Fietsen is mijn werk geworden. 

De overige handelingen zijn exact hetzelfde als thuis. Als je puur naar de feitelijke uitvoering daarvan kijkt dan. 
Toch is er wel degelijk een verschil. Natuurlijk is er een verschil. Een nogal significant verschil zelfs. En dat verschil zit hem in de vanzelfsprekendheid van die uitvoering.  

De vanzelfsprekendheid ontbreekt

Als je thuis bent is het leven niet zo ingewikkeld. Op weg naar huis loop je langs de supermarkt of de snackbar voor een maaltijd. Zodra je dorst begint te krijgen hoef je de kraan maar open te draaien om er helder koud drinkwater uit te laten stromen. Of je loopt naar de koelkast voor een glas cola. De plek om overtollig lichaamsafval te dumpen weet je altijd blindelings te vinden, zelfs in het donker, en als je laat op de avond moe bent van een dag hard werken, dan kruip je lekker onder de net verschoonde lakens van je warme bedje.  

Dat alles kun je altijd doen. Zonder erbij na te denken. Alles is altijd binnen handbereik.  

Die vanzelfsprekendheid, die is er niet op reis. Nooit. 
Een bed, een maaltijd, drinkbaar water of toiletpapier dat in een rolletje aan de muur hangt, het is er niet altijd en zeker niet overal. Elke dag weer is het een klein gevecht om te voorzien in de basisbehoeften die nodig zijn om normaal te kunnen functioneren. Elke dag weer moet je van voor af aan beginnen. Elke dag weer moet je een plek vinden waar je je hoofd kunt laten rusten. Elke dag weer moet je er je best voor doen voldoende voedingsstoffen binnen te krijgen en elke dag weer moet je uitvinden waar je een kop koffie kunt drinken.  

Elke dag lukt het ook

Soms is het niet zo moeilijk en struikel je over de kroegjes, de campings en de buurtwinkels. Soms is het een helse opgave. Bijvoorbeeld als je honger hebt in Spanje en de restaurants blijken pas tegen middernacht open te gaan. Of als je midden in de woestijn rijdt en je water op is. Of als je midden in een dorp moet poepen en er in de wijde omtrek geen toilet te bekennen is. Of als je al een uur lang op zoek bent naar een plek voor je tent, het inmiddels donker begint te worden en de hele omgeving lijkt te bestaan uit drassig moerasland.  

Maar hoe dan ook, of het nou makkelijk is of moeilijk, elke dag moet je het allemaal weer voor elkaar zien te krijgen.
En elke dag weer lukt dat ook. 

Volgende: De basis van een fietsreis – Slapen
Vorige: West-Afrika – Lomé – Gestrand
Of begin hier gewoon bij het begin van mijn boek ‘Figurant in de Hoofdrol’