Sorry dames. Ik begin er niet meer aan. Ik heb jullie genoeg kansen gegeven. Keer op keer heb ik het geprobeerd, maar jullie hebben het verprutst. Jullie hebben me nu vaak genoeg genegeerd of met een kluitje in het riet gestuurd. Vandaag is het echt de laatste keer geweest. Nooit Lees meer…
Ik heb altijd de neiging gehad alle voormalige Sovjetrepublieken op één grote hoop te gooien. Eén pot nat dacht ik altijd. Maar niets is minder waar. Daar was ik eigenlijk al achter gekomen in de Baltische staten. Want hoewel Estland, Letland en Litouwen meestal in één adem worden genoemd, zijn Lees meer…
De Dnjestr vormt de natuurlijke grens tussen Oekraïne en Moldavië en om in Moldavië te komen, moet ik die rivier met een veerboot oversteken. Als ik bij de grenspost aankom, blijkt het pontje net te zijn vertrokken. De volgende gaat pas over twee uur. Het eerste uur sta ik als Lees meer…
Als ik wakker word hoor ik al dat het stormt. Omdat ik, zonder overdrijven, tot nu toe bijna elke dag wind tegen heb gehad, ga ik ervan uit dat dat vandaag ook wel zo zal zijn. Daarnaast blijkt uit alle bronnen die ik over fietsen in Moldavië heb geraadpleegd dat Lees meer…
Er is geen hol te beleven in Chişinău. En er is geen hol te zien. Toch bevalt het me hier. Vooral de sfeer in de Moldavische hoofdstad bevalt me. De sfeer en de rust. Die bevallen me. Ik heb daarom vanmorgen besloten hier nog een dagje langer te blijven. Eerst Lees meer…
Transnistrië is een aparte plek. En als je, zoals ik, dol bent op aparte plekken, dan kun je dit land niet zomaar overslaan. Officieel maakt Transnistrië onderdeel uit van Moldavië, maar sinds het zich ruim twintig jaar geleden met geweld van het moederland heeft afgescheiden, is het in de praktijk Lees meer…
Je vraagt je bijna af wat er van het toch al kleine Moldavië overblijft met al die afgescheiden provincies. Want Transnistrië is niet het enige autonome gebied in Moldavië. Gagaoezië is ook zo’n gebied. En in Gagaoezië ben ik nu. Net als in Transnistrië wordt in Gagaoezië Russisch gesproken, en Lees meer…
Het is een beetje zigzaggen vandaag. 7 kilometer is het naar de grens met Roemenië. Dan 40 kilometer over een vlakke weg naar het zuiden langs de Prutrivier. Vervolgens 25 kilometer over hele steile, slechte kronkelweggetjes terug naar het noorden en tot slot moet ik nog 20 kilometer rechtstreeks naar Lees meer…
Honden. Je kunt niet om ze heen in dit deel van Europa. Zeker niet als je op een fiets zit. Dagelijks krijg je onherroepelijk met die blaffend uit de bosjes springende viervoeters te maken. Alleen of in kleine groepen komen ze hard woefend op je afstuiven als je langs komt Lees meer…
Roemeense engemannentrilogie. Deel 1. De legendarische enge man. Wie heeft er geen nachtmerries over hem gehad. De man die geen daglicht kan verdragen. De man die ’s nachts de gedaante van een vleermuis aanneemt om als in een droom aan je slaapkamerraam te verschijnen en die, zodra hij zijn kans Lees meer…